หลวงปู่มี ฐิตสาโล อายุ102ปี วัดโพนทอง
ประวัติเล็กๆน้อยๆของพระมหาเถระอายุยืนยาวถึง102ปีเนื่องจากวัดโพนทองเป็นวัดที่อยู่หากจากชุมชนมากพอสมควรแถมอยู่ในตะเข็บชายแดน จึงไม่ค่อยมีใครรู้จักท่านมากนัก และบวกกับหลวงปู่ท่านเป็นพระที่มักน้อย พูดน้อย แต่ปฎิบัติมาก ท่านอยู่อย่างสันโดนมานานในโพนทองแห่งนี้หลาย10ปี แต่ลูกศิษลูกหาของท่าน ในอ.กาบเชิง หรือต่างจังหวัด รู้จักท่านดี บางคนก็ไปมาหาสู่เป็นประจำ บ้านเกิดของหลวงปู่มี ท่านอยู่ที่อ.สำโรงทาบ จ.สุรินทร์ เดิมทีท่านพูดภาษาส่วย หลวงปู่มีในวัยเด็กท่านชอบในพุทธศาสนาอยู่แล้วท่านได้บวชสามเณรแล้วร่ำเรียน..ธรรมตรีจนจบ แล้วต่อจากนั้นท่านก็จาริกเดินธุดงไปตามตะเข็บชายแดนตามสถานณ์ที่ต่างๆเพื่อรำ่เรียนวิชาสายต่างๆกับครูบาอาจารย์ในจังหวัดสุรินทร์หลายรูปด้วยกัน.....พอถึงไวหนุ่มท่านก็ลาสิกขาออกมาเป็นบรรพชิต..อยู่ที่บ้านเกิดนานหลายปีท่านก็ร่ำเรียนวิชาอาคมต่างๆกับปู่ทวดเพื่อสืบตระกูล..เคยมีลูกหลานท่านเล่าให้ฟังว่าปู่ทวดของท่านมีวิชาดีหายตัวได้ ปืนผา หน้าไหม้ต่างๆไม่ระเคืองผิวแม้แต่น้อย ยุคสมัยนั้นหากไม่มีดีจริงอยู่ลำบากครับ ปู่ของท่านรักษาศิล5ปฎิบัติเคร่งครัดมาก{{หากมีข่าวการปล้นจี่ปล้นวัวควายชาวบ้านที่ไหน}}บางทีตำรวจจนปัญญาที่จะจับตัวผู้ร้ายเพราะว่า โจรผู้ร้ายในสมัยนั้นก็มีดีเหมือนกันปืนไม่สามารถทำอะไรได้{หนักเขาหายตัวได้อีก}ตำรวจต้องมาขอร้องให้ปู่ทวดไปกำราบได้แทบทุกคนจนโจรผู้ร้ายในสมัยนั้นหวาดกลัวปู่ของท่านมากในสมัยนั้น พอหลวงปู่ท่านร่ำเรียนวิชาอาคมต่างๆจนแตกฉานท่านก็เดินทางออกจากบ้านเกิดเพื่อไปสมัคงานทำงานเป็นลูกจ่างเขา.หนักเอาเบาสู้.หลวงปู่บอกว่าช่วงที่ทำงานตัดออ้ยที่จังหวัดชลเคยมีเรื่องชกต่อยกันหลายต่อหลายครั้ง..แต่หลวงปู่ไม่เคยแพ้ใครสักคนเพราะความดีของท่านจึงมีเพื่อนฝูงคอยช่วยเหลืออยู่ตลอด พอตัดออ้ยเสร็จ จากนั้นหลวงปู่ก็ไปทำงานตามสถานณ์ที่ต่างๆหลายจังหวัดด้วยกันทางภาคกลาง ภาคเหนือ ตะวันออก ### จนถึงคราต้องกลับมาบ้านเกิดก็เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตที่ต้องกลับมาเป็นบรรพชิตอีกครั้ง##‪#‎นี่คือประวัติเล็กน้อยๆของหลวงปู่มี‬ ฐิตสาโร102ปี ยังมีเรื่องราวอีกมากมายเกี่ยวกับหลวงปู่ที่จะมาเล่าสู่กันฟังในคราวต่อไปครับ สาธุๆๆๆ